طرب الصفا !
شجر الدوا !
سمر السما !
نظر الدعا !
و قدم العلا !
ما مجهولیم در فراقت و
معدومیم در وصالت و
مغلوبیم در جفایت .
پرده ها همه بینداز
که یک نظرت هزار طلیعه و
یک اثرت هزار ودیعه .
کافران سنگ شوند به قهرت و
آدمیان منگ به عطرت .
پس ای در !
مرا به جفا مران
که خانه به جز در صدفت نتوانم . /

به دوستانم تسلیت بگو
دایره ی آبانم
زیر مثلث نمی دانم کدام ماه
همین دیشب مرد

بیشتر از این نیشکر از خاک من بچین
دلم داس تو را می خواهد

گره از گیسوانت باز کن
تا باز شود
گره از ابروانم