طرب الصفا !
شجر الدوا !
سمر السما !
نظر الدعا !
و قدم العلا !
ما مجهولیم در فراقت و
معدومیم در وصالت و
مغلوبیم در جفایت .
پرده ها همه بینداز
که یک نظرت هزار طلیعه و
یک اثرت هزار ودیعه .
کافران سنگ شوند به قهرت و
آدمیان منگ به عطرت .
پس ای در !
مرا به جفا مران
که خانه به جز در صدفت نتوانم . /